1923 LOZAN MÜBADİLİ  RIZA AKKOYUN  AİLE ÖYKÜSÜ;

Dedem Rıza, eşi Gülsüm, çocukları Ali, Mümin ve Hafi ile birlikte, toplam 5 nüfus, doğup büyüdükleri, Selanik Sancağı’nın, Kılkış (Avrethisar) kazası’na bağlı PEYKOVA köyünden, zorunlu mübadele gereğince ayrılırlar ve 27 Aralık 1927 günü Selanik Limanı’ndan hareketle Mudanya Limanı’na ayak basarlar. Karantina süresi sonunda, Babaeski Karahalil Köyü’ne iskan edilerek, Tekirdağ (O zamanki adıyla Tekfurdağı) Limanı’na çıkarılırlar, Tekirdağ’dan karayolu ile, genelde de yürüyerek Karahalil Köyü’ne ulaşır ve yeni hayatlarına başlarlar.

Yunanistan’da yaşadıkları Peykova köyünün adı Osmanlı Resmi Kayıtlarında Pikova olarak geçer, Mübadeleden önce köy 143 hane olup nüfusun tamamı Türk’tü.  Kılkış (Avrethisar) kuzey-doğusunda, şimdiki Makedonya sınırına ve Doyran Gölü’ne yakındır. Kılkış’a 24 km, Selanik’e ise 69 km mesafededir.  

Evlerinden, alabildikleri kadar ev eşyasını at arabalarına yükler ve bir daha dönmemek üzere köylerini terk ederek Selanik Limanı’na ulaşırlar. Burada günlerce süren bekleyişten sonra  gemiye binerler. Aynı köyden kendileri gibi 134 hane daha tasfiye talepnamesi doldurarak yollara düşmüştür. Ancak ne yazık ki bu 134 hane Türkiye’de toplu olarak iskan edilemezler, yurdun dört bir tarafına çil yavrusu gibi dağıtılırlar, Trakya’ya, Çukurova’ya, Manisa’ya, Konya’ya, Salihli’ye, Söke’ye ve daha pek çok yere yerleştirilirler. Kendilerine gösterilen yere yerleşmeyen mübadiller tüm haklarını kaybetmektedir. Çoğu birbiri ile akraba olan köy halkı bir daha kesinlikle birbirlerini göremeyecektir. Bu arada, dedemin kız kardeşi Refiye ve beyi Hüseyin de Konya Akşehir’e iskan edilirler. Ayrılan iki kardeş birbirine hasret kalacak ve yıllar boyu birbirlerini göremeyeceklerdir. O zamanın ulaşım şartlarında Babaeski’ den Akşehir’e gidip gelmek kolay değildir. Yokluk, yoksulluk bir yana araya bir de İkinci Dünya Harbi girmiş, insanlar geçim derdine düşmüştür.

31 Ağustos 1926 tarihinde de, geçmişin izlerini silmek isteyen Yunan Hükümeti’nce, eski yerleşim yer isimlerinin tamamı değiştirilecek ve PEYKOVA Köyünün adı bundan böyle AGIOS MARKOS olacaktır.

Dedelerimizin terk ettiği Peykova köyüne de, Trabzon, Maçka (Maçika) kazası Akarsu (Larhani) Köyünde yaşayan Pontuslu Rum mübadiller iskan edilirler.

Onların şansı, tamamının, (topluca) aynı köye yerleştirilmeleri olacaktır. Buna rağmen uyum sağlamakta zorlanırlar, lehçeleri, gelenekleri, kültürleri farklıdır.  

1927 yılında Babam Arif Akkoyun, Karahalil köyünde dünyaya gellr.

1934 senesinde, Soyadı Kanunu kabul edildiğinde dedem, AKKOYUN soyadını alır.  

Ancak aynı yıl içinde babaannem Gülsüm hayatını kaybeder. Babam ilk okulu köyde okur, en yakın ortaokul, köye 30 km mesafedeki Kırklareli’ndedir, ancak iki sene köyde çobanlık yaptıktan sonra ortaokula yazdırabilirler. Yokluk içinde okur, Kuleli Askeri Lisesi ve Harp Okulu’nu bitirir, Süvari subayı olarak orduya katılır, albay rütbesiyle emekli olur, dedem 1958 yılında, babam ise 2008 yılında yaşama veda ederler.

Bahadır Akkoyun,  Üçüncü Kuşak Mübadil. YAYLAKÖY / KUŞADASI

Yorumlar